Pierwsza wzmianka o Sieradzu pochodzi z Bulli gnieźnieńskiej z 1136 roku, gdzie jest on wymieniony jako gród kasztelański. Jednak badania wskazują, że miasto to mogło powstać już  w XI wieku.                                                                                                                                                 Jest to jedno z najstarszych polskich miast, prawa miejskie Sieradz otrzymał prawdopodobnie w 1247 roku z rąk Kazimierza Konradowica, nie jest to pewna data, ponieważ wiele dokumentów dot. Sieradza zaginęło.

Sieradz intensywnie się rozwijał. Na zjazdy w nim organizowane wielokrotnie przyjeżdżali królowie Polski. Podejmowano tam ważne państwowe decyzje, jak np. oświadczenie, że królową Polski zostanie Jadwiga – córka króla Ludwika. O świetności Sieradza świadczą również wzmianki o nim w “Rocznikach czyli Kronikach sławnego Królestwa Polskiego” Jana Długosza, który opisuje w nich bitwę pod Grunwaldem, do której zwycięstwa znacznie przyczynił się Sieradz. Męstwo Sieradzan zostało docenione przez samego Władysława Jagiełłę, który  nadał sieradzanom przywilej używania do pieczęci czerwonego laku stosowanego wcześniej tylko przez królów i książąt.

Największy rozkwit miasta przypadł na okres Odrodzenia. Rozwijał się przemysł i handel – na miejscowych targach spotykali się kupcy z wielu zagranicznych krajów.                                 Niestety wraz z końcem XVI wieku skończyły się czasy świetności Sieradza. Jego upadek był spowodowany wieloma wojnami, pożarami i pomorami. Dopiero pod koniec XVIII wieku miasto zaczęło się powoli odbudowywać. w 1780 roku założona została Komisja Dobrego Porządku, która znacznie przyczyniła się do uporządkowania spraw miejskich.

W okresie zaborów sieradzanie intensywnie uczestniczyli w walce o niepodległość Polski. Podczas powstania styczniowego w latach 1863 – 1964 Sieradz wraz z powiatem stanowił miejsce koncentracji powstańców oraz wielu bitew i potyczek.

W listopadzie 1939 roku, tuż po rozpoczęciu II wojny światowej, Sieradz został wcielony do Rzeszy. Okupanci chcąc zgermanizować miasto zniszczyli wszystkie polskie napisy, pomniki i tablice historyczne i zmienili nazwy ulic, nastąpiły liczne wysiedlenia i egzekucje, a także likwidacja polskiej inteligencji i Żydów. Sprowokowani mieszkańcy Sieradza utworzyli ruch oporu, którego główną formą walki był sabotaż i działalność wywiadowcza. 23.01.1945 Sieradz został wyzwolony spod okupacji niemieckiej.

 

http://www.umsieradz.pl/pl/page/historia-miasta/page/0/1